من...
می دونی؟بعضی وقتا بعضی چیزا دلیل خاصی ندارن...همین جوری اتفاق می افتن...تو هم اکثرا هیچ کاری نمی تونی بکنی...اون وقت خودتی و خودت...
خودت باید با همه چیز مقابله کنی و گاهی صبور باشی...
آدم یه وقتایی(البته همیشه بهتره)باید به خاطر دردسر هاش خدارو شکر کنه...چون با این دردسر ها ساخته میشی،قوی می شی...اگر هم نشدی یعنی به درد زندگی کردن نمی خوری...
فکر نکن نفسم از جای گرم بلند می شه یا اینارو از جایی کپی کردم...منم گیر افتادم...مثل خیلی از شما ها...اما همیشه باید یادت باشه(و منم میدونم و یادم هست!)که:
از این بدتر هم میتونه باشه...
+ نوشته شده در ۱۳۸۹/۰۴/۱۴ ساعت 11:8 PM توسط سارا
|
دیر است که دلدار پیامی نفرستاد